Τι νέο σηματοδοτούν τα αποτελέσματα των γαλλικών προεδρικών εκλογών;

     Οι γαλλικές εκλογές της 22/4/2012, έδωσαν αποτελέσματα, που ο ευρωπαϊκός τύπος θεώρησε ως ήττα του Σαρκοζύ και εστιάσθηκε στην "διανομή" των ψήφων της Μαρίν Λεπέν, εκτιμώντας μάλιστα ότι θα κατευθυνθούν προς τον "σοσιαλιστή" Φρανσουά Ολλάντ.
     Είτε αυτό συμβεί είτε όχι, το γεγονός και μόνο ότι θεωρείται ως πλέον πιθανόν η ακροδεξιά να ενισχύσει την κεντροαριστερά (όπως αποκαλούν το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα) αποτελεί σαφή απόδειξη ότι
τα αστικά κόμματα είναι συγκοινωνούντα δοχεία και το μόνο που
τα χωρίζει είναι η ανάγκη δημιουργίας ψευδαισθήσεων στους πολίτες, ότι πρόκειται για σχηματισμούς με διαφορετικές  ιδεολογίες. Η ιδεολογία τους, όμως, είναι κοινή. Η κυριαρχία του κεφαλαίου!
     Α κούγονται και κάποιες προσεγγίσεις του τύπου "η ακροδεξιά ανεβαίνει" και εκφράζονται και οι σχετικές ανησυχίες.
     Τι, όμως, πραγματικά έδειξαν αυτές οι εκλογές;  Άλλαξε κάτι στη Γαλλία, που πλήττεται κι αυτή, στο βαθμό που της αντιστοιχεί, από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος; Για να σχηματίσουμε άποψη, αρκεί να δούμε τα εκλογικά αποτελέσματα των τριών τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων, από το 2002 μέχρι σήμερα.
Τα νούμερα "μιλάνε", αν κανείς ξέρει να τα ακούσει. Παραθέτω μερικούς πίνακες:

ΠΙΝΑΚΑΣ 1ος  Παρατίθενται τα εκλογικά αποτελέσματα, όπου τα μικρότερα ή παροδικά κόμματα εμφανίζονται με το άθροισμά τους. Όπως, για παράδειγμα, στα αριστερά κόμματα υπάγονται τροτσκιστικά, 4ης Διεθνούς κλπ. κόμματα, πλην του ΚΚΓ.

 ΠΙΝΑΚΑΣ 2ος  Εδώ τα εκλογικά αποτελέσματα δίνονται ανά ομάδα συγγενών (ως προς την απήχηση) κομμάτων, με την ακροδεξιά να αποτελεί από μόνη της ομάδα.

Εδώ είναι σαφές ότι:

α) Η ακροδεξιά ξεκίνησε με ποσοστό 19,2% το 2002, για να καταλήξει σε 17,9% σήμερα, ποσοστό μικρότερο, κάνοντας μια μεγάλη κοιλιά το 2007, κρατώντας όμως και τότε ένα σημαντικό ποσοστό.

β) Η κομμουνιστική (μεταλλαγμένο φυσικά το ΚΚΓ!) αριστερά, ξεκίνησε με 13,81% το 2002, για να πάρει σήμερα 12,81%, να ανακτήσει εν πολλοίς το παλιό ποσοστό της, έχοντας κι αυτή επίσης μια σημαντική πτώση το 2007.

γ) Το δεξιό πακέτο και το σοσιαλιστικό έχουν εμφανή άνοδο άπό το 2007.

 ΠΙΝΑΚΕΣ 3ος και 4ος  Αν και οι συγγένειες των κομμάτων είναι σχετικές (αφού η Μαρίν Λεπέν φαίνεται να προτιμάει τον σοσιαλιστή Ολλάντ), θα παρακολουθήσουμε την πορεία των κομμάτων, ομαδοποιημένων κατά παραδοσιακό τρόπο. Οι κεντρώοι δεν εντάσσονται σε κάποια ομάδα λόγω αντικειμενικής δυσκολίας (δέξιά ή σοσιαλιστικά;).

Εδώ παρατηρούμε ότι η δεξιά στο σύνολό της (η πολυκατοικία που λέμε στην Ελλάδα) έχει άμετάβλητο σχεδόν άθροισμα επί 10 χρόνια και μια σαφή αύξηση σήμερα. Το ίδιο και οι σοσιαλιστές.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:  Τίποτα δεν άλλαξε στη Γαλλία, καμία έκπληξη την τελευταία δεκαετία. Ούτε η ακροδεξιά ούτε η αριστερά αυξήθηκαν. Απλά, επανέκαμψαν (κι όχι πλήρως) στα μεγέθη του 2002.
Εκείνο που ζει και βασιλεύει είναι ο δικομματισμός.