Κυβερνήσεις Τσολάκογλου - Παπαδήμου: Πόσο μοιάζουν!

Ο Τσολάκογλου στην Κρήτη με Γερμανούς αξιωματικούς

Τότε ο πόλεμος έγινε με όπλα και ο δοσίλογος ταίριαζε να είναι στρατηγός.
Σήμερα γίνεται με όρους οικονομίας και ο δοσίλογος ταιριάζει να είναι τεχνοκράτης.
Κατά τα άλλα τίποτα
δεν αλλάζει!

Ας θυμηθούμε, όσοι διαβάσαμε ιστορία κι ας μάθουν όσοι δεν διάβασαν, τι ήταν η περίφημη κυβέρνηση Τσολάκογλου και πώς λειτούργησε στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Είναι βέβαιο ότι όλοι θα έχουμε την αίσθηση πως πρόκειται για τη σημερινή κυβέρνηση.

    

    Ο στρατηγός υπέγραψε τη συνθηκολόγηση του ελληνικού στρατού στις 20 Απριλίου 1941, προσέφερε στον Χίτλερ τις «υπηρεσίες» του για τον σχηματισμό κυβέρνησης, «στην επιθυμητή κατεύθυνση» (Alfred Jold, στρατιωτικός διοικητής προσωπικού Επιχειρήσεων της Ανώτατης Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων.)

    Για τους γερμανούς ο Τσολάκογλου ήταν «ο απολιτικός στρατηγός που θεωρούσε αυτονόητο καθήκον να διασφαλίσει την κυβερνητική συνέχεια, μετά τη συνθηκολόγηση του στρατού, που είχε γίνει με δική του πρωτοβουλία».

Οι  Χίτλερ και Ρίμπεντροπ ήταν «εξαιρετικά ενθουσιασμένοι» για την προσφορά του Τσολάκογλου (Φλάϊσερ Α΄). Αποκαλυπτική για τη στάση του Βερολίνου, ήταν η πρώτη κιόλας διευκρίνιση στον γερμανικό τύπο, πως η Γερμανία ήταν διατεθειμένη να «εργαστεί» (ούτε καν να συνεργαστεί) με τη «νέα κυβέρνηση», επειδή αυτή είχε επιδείξει «ρεαλισμό» (“Volkischer Beobachter” 3-5-41).

    Ο Ρίμπεντροπ δεν παρέλειψε να υπομνήσκει στον πρέσβη Άλτενμπουργκ ότι ο ρόλος της κατοχικής κυβέρνησης περιοριζόταν στο «να κρατάει σε λειτουργία τις δημόσιες υπηρεσίες» και συνεπώς η αποφασιστικότητα και άλλες ικανότητες, που ο πρέσβης αναζητούσε για τα μέλη της κυβέρνησης, ήταν περιττές (αν όχι επιζήμιες), αφού ακόμα και ο εκάστοτε πρωθυπουργός έπρεπε να παραλαμβάνει και να διαβάζει οδηγίες. (Ribbentrop 26-8-41, 4-11-42 κλπ.).

Η γερμανική σημαία υψώνεται στην Ακρόπολη

    Ο Τσολάκογλου, σε περιοδείες του στη Μακεδονία, διαβεβαίωνε το ακροατήριό του για τη διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας «και της τελευταίας πέτρας» (Καθημερινή 10-6-42).
Τα έξοδα κατοχής είχαν καταστροφικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία.
Οι συνεργάτες «κυβερνήσεις» όμως, έδειχναν σχεδόν απεριόριστη διάθεση να ικανοποιούν τις επιθυμίες κυρίως των γερμανών στην «κατάκτηση» του ορυκτού πλούτου και άλλων σημαντικών τομέων της ελληνικής οικονομίας.

    Μ ε το ίδιο πνεύμα πολλοί επιχειρηματίες συνεργάζονταν πρόθυμα. Συχνά διέθεταν, με αμοιβαίο κέρδος, φθηνά εργατικά χέρια στους κατακτητές για τις ανάγκες τους, ακόμα και για οχυρωματικά έργα. Ο αριθμός των ελλήνων που εργάζονταν σε επιχειρήσεις αποκλειστικά για τους γερμανούς , ανέρχονταν κατά καιρούς και στο 10% του όλου δυναμικού. Οι εργαζόμενοι δούλευαν υπό την απειλή της πείνας ή και των κλιμακούμενων αντιποίνων του γερμανο-ελληνικού καθεστώτος, σε περίπτωση άρνησης, ενώ συχνά δεν γνώριζαν ότι τελικός προορισμός του έτοιμου προϊόντος που παρήγαγαν, θα ήταν ο εχθρός.

    Ο  Τσολάκογλου προσπαθούσε να νομιμοποιήσει το καθεστώς του ως βούληση του στρατού, με στόχο την εκκαθάριση της ολέθριας κληρονομιάς της «διεφθαρμένης» μεταξικής δικτατορίας!
Την αναδιοργάνωση των δομών εξουσίας στη «Νέα Πολιτεία», ο στρατηγός την προώθησε με ριζικές αλλαγές:

    Μαζικές εκκαθαρίσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα

    Αποκατάσταση των διωχθέντων επί Μεταξά

    Στελέχωση της διοίκησης και των κρατικών ιδρυμάτων αποκλειστικά με στρατιωτικούς που είχαν υπηρετήσει στο μέτωπο. 

    Στα κρατικά ιδρύματα και τα Πανεπιστήμια αντικατα­στάθηκαν οι μεταξικοί επίτροποι. Ο υπουργός Παιδείας Κων­σταντίνος Λογοθετόπουλος, πέραν από την "εκκαθάριση" των Ανωτάτων Σχολών,προώθησε «επίκαιρες πολιτισμικές αξίες» στο εκπαιδευτικό σύστημα.

    Η Δικαιοσύνη αποδυναμώθηκε, αφού δικαστές και υπάλληλοι μπορούσαν να απολυθούν με εντολή υπουργού. Ειδικά γραφεία, που επικοινωνούσαν απευ­θείας με τις Αρχές κατοχής, εγκαταστάθηκαν στις περισσότερες υπηρεσίες, με πρώτη αυτήν «παρά τω πρωθυπουργώ». 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μέλη της ΠΕΑΕΑ και μητροπολίτης Ιωακείμ

Αν αλλάξετε τα ονόματα (και φαντάζομαι ότι είναι εύκολο να βρείτε με ποια θα τα αντικαταστήσετε),
θα διαπιστώσετε ότι το 3ο Ράϊχ είναι ολόϊδιο με το 4ο και οι δοσίλογοι του 41 ίδιοι με τους σύγχρονους.
Η Ελλάδα, άλλωστε, πάντα διέθετε τον Εφιάλτη της...

Αλλά θα διαθέτει πάντα και τις δυνάμεις εκείνες που αντιστέκονται.
Και θα αντισταθούμε!


Πηγή; "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ" - Επιστημονικός υπεύθυνος Ευάγγελος Κωφός (Διδάκτωρ ιστορίας, επισκέπτης καθηγητής του Brasenose college, Oxford University).
(Η ιστορία αυτή δεν γράφηκε από κομμουνιστές!)