Κυβερνήσεις Τσολάκογλου - Παπαδήμου: Πόσο μοιάζουν!

Ο Τσολάκογλου στην Κρήτη με Γερμανούς αξιωματικούς

Τότε ο πόλεμος έγινε με όπλα και ο δοσίλογος ταίριαζε να είναι στρατηγός.
Σήμερα γίνεται με όρους οικονομίας και ο δοσίλογος ταιριάζει να είναι τεχνοκράτης.
Κατά τα άλλα τίποτα
δεν αλλάζει!

Ας θυμηθούμε, όσοι διαβάσαμε ιστορία κι ας μάθουν όσοι δεν διάβασαν, τι ήταν η περίφημη κυβέρνηση Τσολάκογλου και πώς λειτούργησε στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Είναι βέβαιο ότι όλοι θα έχουμε την αίσθηση πως πρόκειται για τη σημερινή κυβέρνηση.

    

    Ο στρατηγός υπέγραψε τη συνθηκολόγηση του ελληνικού στρατού στις 20 Απριλίου 1941, προσέφερε στον Χίτλερ τις «υπηρεσίες» του για τον σχηματισμό κυβέρνησης, «στην επιθυμητή κατεύθυνση» (Alfred Jold, στρατιωτικός διοικητής προσωπικού Επιχειρήσεων της Ανώτατης Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων.)

    Για τους γερμανούς ο Τσολάκογλου ήταν «ο απολιτικός στρατηγός που θεωρούσε αυτονόητο καθήκον να διασφαλίσει την κυβερνητική συνέχεια, μετά τη συνθηκολόγηση του στρατού, που είχε γίνει με δική του πρωτοβουλία».

Οι  Χίτλερ και Ρίμπεντροπ ήταν «εξαιρετικά ενθουσιασμένοι» για την προσφορά του Τσολάκογλου (Φλάϊσερ Α΄). Αποκαλυπτική για τη στάση του Βερολίνου, ήταν η πρώτη κιόλας διευκρίνιση στον γερμανικό τύπο, πως η Γερμανία ήταν διατεθειμένη να «εργαστεί» (ούτε καν να συνεργαστεί) με τη «νέα κυβέρνηση», επειδή αυτή είχε επιδείξει «ρεαλισμό» (“Volkischer Beobachter” 3-5-41).

    Ο Ρίμπεντροπ δεν παρέλειψε να υπομνήσκει στον πρέσβη Άλτενμπουργκ ότι ο ρόλος της κατοχικής κυβέρνησης περιοριζόταν στο «να κρατάει σε λειτουργία τις δημόσιες υπηρεσίες» και συνεπώς η αποφασιστικότητα και άλλες ικανότητες, που ο πρέσβης αναζητούσε για τα μέλη της κυβέρνησης, ήταν περιττές (αν όχι επιζήμιες), αφού ακόμα και ο εκάστοτε πρωθυπουργός έπρεπε να παραλαμβάνει και να διαβάζει οδηγίες. (Ribbentrop 26-8-41, 4-11-42 κλπ.).

Η γερμανική σημαία υψώνεται στην Ακρόπολη

    Ο Τσολάκογλου, σε περιοδείες του στη Μακεδονία, διαβεβαίωνε το ακροατήριό του για τη διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας «και της τελευταίας πέτρας» (Καθημερινή 10-6-42).
Τα έξοδα κατοχής είχαν καταστροφικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία.
Οι συνεργάτες «κυβερνήσεις» όμως, έδειχναν σχεδόν απεριόριστη διάθεση να ικανοποιούν τις επιθυμίες κυρίως των γερμανών στην «κατάκτηση» του ορυκτού πλούτου και άλλων σημαντικών τομέων της ελληνικής οικονομίας.

    Μ ε το ίδιο πνεύμα πολλοί επιχειρηματίες συνεργάζονταν πρόθυμα. Συχνά διέθεταν, με αμοιβαίο κέρδος, φθηνά εργατικά χέρια στους κατακτητές για τις ανάγκες τους, ακόμα και για οχυρωματικά έργα. Ο αριθμός των ελλήνων που εργάζονταν σε επιχειρήσεις αποκλειστικά για τους γερμανούς , ανέρχονταν κατά καιρούς και στο 10% του όλου δυναμικού. Οι εργαζόμενοι δούλευαν υπό την απειλή της πείνας ή και των κλιμακούμενων αντιποίνων του γερμανο-ελληνικού καθεστώτος, σε περίπτωση άρνησης, ενώ συχνά δεν γνώριζαν ότι τελικός προορισμός του έτοιμου προϊόντος που παρήγαγαν, θα ήταν ο εχθρός.

    Ο  Τσολάκογλου προσπαθούσε να νομιμοποιήσει το καθεστώς του ως βούληση του στρατού, με στόχο την εκκαθάριση της ολέθριας κληρονομιάς της «διεφθαρμένης» μεταξικής δικτατορίας!
Την αναδιοργάνωση των δομών εξουσίας στη «Νέα Πολιτεία», ο στρατηγός την προώθησε με ριζικές αλλαγές:

    Μαζικές εκκαθαρίσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα

    Αποκατάσταση των διωχθέντων επί Μεταξά

    Στελέχωση της διοίκησης και των κρατικών ιδρυμάτων αποκλειστικά με στρατιωτικούς που είχαν υπηρετήσει στο μέτωπο. 

    Στα κρατικά ιδρύματα και τα Πανεπιστήμια αντικατα­στάθηκαν οι μεταξικοί επίτροποι. Ο υπουργός Παιδείας Κων­σταντίνος Λογοθετόπουλος, πέραν από την "εκκαθάριση" των Ανωτάτων Σχολών,προώθησε «επίκαιρες πολιτισμικές αξίες» στο εκπαιδευτικό σύστημα.

    Η Δικαιοσύνη αποδυναμώθηκε, αφού δικαστές και υπάλληλοι μπορούσαν να απολυθούν με εντολή υπουργού. Ειδικά γραφεία, που επικοινωνούσαν απευ­θείας με τις Αρχές κατοχής, εγκαταστάθηκαν στις περισσότερες υπηρεσίες, με πρώτη αυτήν «παρά τω πρωθυπουργώ». 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μέλη της ΠΕΑΕΑ και μητροπολίτης Ιωακείμ

Αν αλλάξετε τα ονόματα (και φαντάζομαι ότι είναι εύκολο να βρείτε με ποια θα τα αντικαταστήσετε),
θα διαπιστώσετε ότι το 3ο Ράϊχ είναι ολόϊδιο με το 4ο και οι δοσίλογοι του 41 ίδιοι με τους σύγχρονους.
Η Ελλάδα, άλλωστε, πάντα διέθετε τον Εφιάλτη της...

Αλλά θα διαθέτει πάντα και τις δυνάμεις εκείνες που αντιστέκονται.
Και θα αντισταθούμε!


Πηγή; "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ" - Επιστημονικός υπεύθυνος Ευάγγελος Κωφός (Διδάκτωρ ιστορίας, επισκέπτης καθηγητής του Brasenose college, Oxford University).
(Η ιστορία αυτή δεν γράφηκε από κομμουνιστές!)

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ...

Ο ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ

Η αυτοκτονία... και τα σενάρια για το Ευρώ

      Πλατεία Συντάγματος, 4 Απρίλη 2012. Ένας Έλληνας δηλώνει με "αντισυμβατική" κραυγή, πως δεν ανέχεται να χάσει την αξιοπρέπειά του...

      

      Δεν ξέρω αν έκανε το "ορθό", δεν ξέρω αν η ζωή του η μία και μοναδική, η ξεχωριστή, η αναντικατάστατη, η άπαξ δοσμένη, δεν ξέρω αν άξιζε να τελειώσει στο θυσιαστήριο που έστησαν μαύρες, ανάλγητες εξουσίες...

      

Την ίδια μέρα, μαθαίνουμε από το κανάλι FR24, τα ακόλουθα:

"Πέντε σενάρια για το τέλος
του ευρώ"

Η κριτική επιτροπή ενός έγκυρου βρετανικού βραβείου, ζήτησε σε οικονομολόγους να δώσουν πρωτότυπες λύσεις για την ενδεχόμενη διάλυση της ζώνης του ευρώ, όπως είναι σήμερα.

      Αυτό είναι ένα οικονομικό βραβείο που βάζει αλάτι στην πληγή της Ευρώπης. Ενώ οι ηγέτες της Ένωσης υποστήριξαν ότι το δεύτερο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας -εφαρμόστηκε στις αρχές του Μαρτίου- έχει απομακρύνει την απειλή μιας έκρηξης στη ζώνη του ευρώ, η επιτροπή απονομής του βραβείου Οικονομικών Wolfson σκέφτεται διαφορετικά.

      Η κριτική επιτροπή του έγκυρου αυτού βρετανικού οικονομικού βραβείου, αποκάλυψε την Τρίτη τη λίστα των πέντε φιναλίστ, που έγιναν δεκτοί. Όλοι έχουν παρουσιάσει μια διαφορετική απάντηση στο ερώτημα που τέθηκε φέτος:
"Πώς να διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση, χωρίς να βυθίσει τον κόσμο σε μια κρίση χειρότερη από εκείνη που κλονίζει την ΕΕ τώρα;"

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ 30/3/2012

 (Για να μην ξεχνάμε...)

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΣΤΙΣ 30/3/1952:

§ Νικόλαος Πλαστήρας Πρόεδρος Υπουργικού Συμβουλίου
§ Σοφοκλής Βενιζέλος Αντιπρόεδρος Υπουργ. Συμβ. και Υπουργός Εξωτερικών
§ Γεώργιος Καρτάλης Υπουργός Συντονισμού
§ Αλέξανδρος Σακελλαρίου Υπουργός Εθνικής Αμύνης
§ Δημήτριος Παπασπύρου Υπουργός Δικαιοσύνης
§ Κωνσταντίνος Ρέντης Υπουργός Εσωτερικών
§ Ιωάννης Μιχαήλ Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
§ Χρυσός Ευελπίδης Υπουργός Οικονομικών
§ Σάββας Παπαπολίτης Υπουργός Εμπορίου
§ Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας Υπουργός Βιομηχανίας
§ Γεώργιος Μπουρδάρας Υπουργός Συγκοινωνιών
§ Στυλιανός Αλαμάνης Υπουργός Γεωργίας
§ Φωκίων Ζαΐμης Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας
§ Νικόλαος Κρασαδάκης Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας
§ Γρηγόριος Κασιμάτης Υπουργός Εργασίας
§ Λεωνίδας Σπαής Υπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος
§ Γεώργιος Βαρβούτης Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου
§ Ιωάννης Ζίγδης Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου
§ Ανδρέας Ιωσήφ Υφυπουργός παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως
§ Ευάγγελος Αβέρωφ Υφυπουργός Εξωτερικών
§ Πολυχρόνης Πολυχρονίδης Υφυπουργός Εμπορίου
§ Γεώργιος Γρηγορίου Υφυπουργός Οικονομικών
§ Ιωάννης Παπαδάκης Υφυπουργός Συγκοινωνιών

Η εξέλιξη του Ανθρώπου από Homus Sapiens σε Έλληνα!

Το ανακάλυψα με λίγη καθυστέρηση αλλά είναι πάντα επίκαιρο.

Όταν οι "Les Guignols de l'info" παρουσίαζαν το νέο "είδος ανθρώπου", τον Έλληνα,

δεν είχαν υπόψη τους την κυβέρνηση Παπαδήμου-Παπανδρέου-Σαμαρά-Καρατζαφέρη ούτε την υπογραφή του 2ου μνημονίου και της 2ης Σύμβασης.

Αν τα ήξεραν, ίσως να παρουσίαζαν το νέο υβρίδιο όχι ως σκαπανέα αλλά ως Σίσυφο!

Νικόλαος Μεσογαίας και Λαυρεωτικής - H εξαίρεση

      Οι καιροί χαλεποί, καταστροφικοί, εφιαλτικοί - κατά το Εφιάλτης - ελέω... δυναστιών αλλά και Εκκλησίας...

      Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας Ιερώνυμος (πόσο σημαδιακό εόναι αυτό το όνομα!), στις 19/7/2010, με μια επιστολή "Πρός τόν Ἐξοχώτατον Πρόεδρον τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς José Manuel Barroso", ενημερώνει την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις δράσεις της Εκκλησίας, αναφερόμενος  "στήν ὁλοκλήρωση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ὁράματος ἀκόμη καί σέ πολιτικό ἐπίπεδο"
και τονίζοντας ότι "... τό ὄραμα λοιπόν γιά μία Ἑνωμένη Εὐρώπη πρέπει νά παραμείνει ἄσβεστο"!

      Συντονισμένος στη γερμανική γραμμή, που αποτέλεσε και κύριο σύνθημα του Γιώργου Παπανδρέου του Μικρού, ζητάει μερίδιο στην πράσινη ανάπτυξη! (Οι εξαγωγές των γερμανικών επιχειρήσεων της βιομηχανίας φωτοβολταϊκών αυξήθηκαν κατά 32% για το 2011!) #

      Και καταλήγει με το κατάπτυστο:

" Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε,
ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή βρίσκεται μέ κάθε της πτυχή ἀρωγός στό ἔργο πού ἐπιτελεῖτε σέ πολιτικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο. Μποροῦμε καί ἔχουμε τήν δυνατότητα νά βοηθήσουμε στήν καταπολέμηση τῆς φτώχειας. Μέ τήν βεβαιότητα ὅτι ἀποδέχεσθε αὐτή μας τήν πρόταση, σᾶς εὐχόμαστε πλούσια τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στό πολυεύθυνο ἔργο σας"!

      Σε προφανή αντίθεση με όλα αυτά, ο Νικόλαος κάνει τη διαφορά, ως η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

# Προ ημερών η Εκκλησία άρχισε να υλοποιεί, σε αγαστή συνεργασία με την πολιτεία, την ευρωπαϊκού τύπου επιχειρηματική της δραστηριότητα:

(http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6761200&publDate=22/3/2012)

"Φωτογραφική τακτοποίηση του φωτοβολταϊκού πάρκου της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Πεντέλη, καταγγέλλουν οι έλληνες δασολόγοι και τρεις περιβαλλοντικές οργανώσεις"  (http://www.tovima.gr/society/article/?aid=449591)

Πώς βλέπει τη δημοκρατία ένα παιδί!

H EKΘΕΣΗ ΜΑΘΗΤΗ 6ης ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Σκέφτομαι και γράφω: «Η δημοκρατία στην Ελλάδα σήμερα».

Του μαθητή της 6ης Δημοτικού Πέτρου Σαλ.......

Η δημοκρατία γεννήθηκε πρώτη φορά πριν από χιλιάδες χρόνια στην Ελλάδα και μετά απλώθηκε σ' όλο τον κόσμο πολύ γρήγορα, παρόλο που δεν υπήρχε Ιντερνετ.

Η δημοκρατία είναι το πιο σπουδαίο από τα πολιτεύματα, είναι πολύ καλό πράγμα.

Αν δεν ήταν, θα την είχαμε καταργήσει όπως τα θερμόμετρα με τον υδράργυρο.

Δημοκρατία στην Ελλάδα σήμερα σημαίνει να μπορείς να λες ελεύθερα τη γνώμη σου, φτάνει να συμφωνεί μαζί σου

ο Πρετεντέρης, η Τρέμη και ο Πρωτοσάλτης.

Δημοκρατία επίσης είναι να μπορείς να διαδηλώνεις ελεύθερα για ό, τι πράγμα θέλεις.

Υπάρχουν χιλιάδες διαδηλώσεις για να πηγαίνεις κάθε τόσο. Θα ήθελα κι εγώ να πάω σε μια διαδήλωση που θα λέει ότι μπορούμε να τρώμε ελεύθερα σουβλάκια, τσίζμπουρκερ και άλλα σκατοφάγια κάθε μέρα κι όχι 1 φορά το μήνα, αλλά δεν έχει φτιαχτεί ακόμα τέτοια διαδήλωση.

Σ' αυτές που γίνονται σήμερα οι μεγάλοι διαδηλώνουν για το ίδιο πράγμα αλλά ξεχωριστά. Άμα βρεθούνε όλοι αυτοί που κατεβαίνουν στους δρόμους μαζί, μπορεί να τσακωθούνε και να αρχίσουνε τις μπουνιές.

Στις διαδηλώσεις περνάς ωραία, είναι σκέτη περιπέτεια, αρκεί να φοράς μάσκα, γυαλιά και να αντέχεις το ξύλο. Οι μεγάλοι που πηγαίνουν σ' αυτές καλά θα κάνουν να αγοράζουν δικά τους γυαλιά γιατί την τελευταία φορά που πήγε ο μπαμπάς μου, μου πήρε τα γυαλιά του κολυμβητηρίου για να μην τον τσούζουν τα μάτια του και μου τα έχασε. Εγώ νεύριασα και μετά ...τσακώθηκε με τη μαμά που τον έλεγε άχρηστο και πως αν ήταν άξιος θα έτρωγε κι αυτός μερικά λεφτά από αυτά που τρώγανε και οι άλλοι και τώρα δε θα αναγκαζόταν να τρέχει στις διαδηλώσεις και να τρώει ξύλο, 40 χρονών άνθρωπος,

αλλά δεν πολυκατάλαβα τι εννοούσε.

Στη Δημοκρατία ψηφίζεις όποιον θέλεις για να γίνει βουλευτής και μετά άμα δε σου αρέσει μπορείς να τον βρίσεις, να τον φασκελώσεις ή να του πετάξεις αυγό ελεύθερα. Αυτός όμως όσες βρισιές κι αν ακούσει δεν το κουνάει από τη θέση του, δεν καταλαβαίνει Χριστό.

Οι διαφορετικοί βουλευτές μέσα στη Βουλή φωνάζουν, τσακώνονται, κάνουν τους εχθρούς και τους μαλωμένους και καμιά φορά βρίζουν ο ένας τον άλλο.

Ένας είπε τους άλλους γαϊδούρια προκαιρού και μετά αυτοί τον κάνανε Υπουργό.

Άρα στη Δημοκρατία μπορείς να βρίζεις ελεύθερα άμα είσαι μεγάλος.

Άμα πάλι είσαι μικρός,

μπορεί να σε βάλει η δασκάλα τιμωρία γιατί είπες το Γιώργο μαλακοπίτουρα.

Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία που είναι καλή.

Το αντίθετο της Δημοκρατίας είναι η Χούντα που είναι κακή. Είναι αυτή που είχε ο μπαμπάς όταν ήταν μικρός.

Στη Χούντα δεν κάνουν εκλογές και δεν κλείνουν τα σχολεία 4 μέρες.

Ούτε τώρα κάνουμε εκλογές γιατί θα είναι καταστροφή για τον τόπο, λένε όλοι στις τηλεοράσεις, που δε θέλουν να χάνουμε μαθήματα και να μείνουμε αγράμματοι.

Σήμερα έχουμε για πρωθυπουργό έναν πολύ καλό κύριο τον Παπαδήμο που αρέσει πολύ στη γιαγιά γιατί είναι σοβαρός, όμορφος, τα λέει ωραία απέξω χωρίς να τα διαβάζει σαν τον προηγούμενο, και έχει έρθει απ' το εξωτερικό.

Η γιαγιά που έχει Αλσχάιμερ νομίζει ότι είναι ο βασιλιάς
και απορεί γιατί δε φοράει στολή.
Το βασιλιά δεν τον είχε ψηφίσει κανείς

για να μας κυβερνά, 

αλλά ούτε και τούτον
τον έχει ψηφίσει κανείς, γι' αυτό μπερδεύεται η γιαγιά.

Δημοκρατία ακόμα είναι να κάνεις ότι λένε οι πιο πολλοί.

Στο σχολείο μου δεν έχουμε δημοκρατία γιατί ενώ είμαστε 25 παιδιά στην τάξη, κάνουμε πάντα αυτό που θέλει η δασκάλα μας.

Στο σπίτι μας πάλι έχουμε δημοκρατία. Κάνουμε πάντα αυτό που θέλουμε ο αδερφός μου, η μαμά μου κι εγώ. Είμαστε πιο πολλοί απ' τον μπαμπά μου.

Είμαστε ο λαός. Και ο μπαμπάς είναι ένας καλός κυβερνήτης που μας ακούει.

Και στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία και στο σπίτι έχουμε δημοκρατία

και θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι αν εκτός από δημοκρατία, ο μπαμπάς είχε και δουλειά.

αναδημοσίευση από

http://autonominosileftikisyspeirosi.blogspot.com