Εν πάσει περιπτώσει, καταλαβαίνουμε ότι η αναφορά γίνεται, έστω και άστοχα, σ' εκείνους που τότε ήταν νεολαίοι, δηλ. τους σημερινούς εξηντάρηδες.
Οι νεώτεροι, λοιπόν, διαμαρτύρονται για την κοινωνία που παρέλαβαν και κάποιοι παλαιότεροι ζητούν ταπεινά συγνώμη, γιατί τους την παρέδωσαν τόσο άθλια... σαν τον κύριο πρύτανη, λόγου χάρη, τον Μαρκάτο που περιπλανήθηκε μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ανεξάρτητων Ελλήνων πρόσφατα.
Είναι όμως έτσι; Και βέβαια όχι, γιατί:
1. Η κοινωνία δεν είναι κάτι το στατικό και μονοσήμαντο. Είναι σε συνεχή κίνηση και διαμορφώνεται από την ενέργεια ή και την απάθεια των μελών της, είτε αυτά είναι απλοί πολίτες είτε πολιτικοί. Αυτές οι δύο κατηγορίες είναι σε αλληλεξάρτηση, αφού οι μεν εκλέγουν τους δε και οι δε λειτουργούν με τρόπο που θα τους διασφαλίσει την εκλογή τους από τους μεν!
2. Τόσο οι ηλικίες των πολιτών που ψηφίζουν όσο και των πολιτικών που ψηφίζονται ανήκουν σε όλες τις ηλιακές ομάδες αναπόφευκτα. Οι πολιτικοί μάλιστα, ξεπερνούν ηλιακά τον μέσο όρο των πολιτών, αφού θα πρέπει να έχουν και ένα "παρελθόν" για να εκτεθούν. Με την έννοια αυτή, σε καμιά εποχή δεν μπορούμε να θεωρούμε ότι κυβερνά κάποια γενιά συγκεκριμένη, πολλώ δε μάλλον η νεολαία. Όσο για τους ψηφοφόρους, η μέση ηλικία που διαμορφώνει τις κυβερνήσεις, άρα και τις πολιτικές που εφαρμόζονται, είναι τα 45 χρόνια.
3. Αν την περίοδο της μεταπολίτευσης την χωρίσουμε σε τρεις φάσεις, θα διαπιστώσουμε ότι,
α) Στο διάστημα 1974- 1985 αυτοί που εξέλεγαν κυβερνήσεις (με μέτρο τη μέση ηλικία) είναι οι σημερινοί παππούδες ΄(73-83 ετών) που την εποχή του Πολυτεχνείου ήταν όλοι πάνω από 33 ετών.
β) στο διάστημα (1986-2000) αυτοί που καθόριζαν τα πράγματα ήταν πράγματι οι νεολαία "του Πολυτεχνείου" (19-33 ετών τότε) 57-71 σήμερα, δηλαδή οι μπαμπάδες των 45ρηδων και κάτω.
γ) Από το 2001- 2009 το κουμάντο αντιστοιχεί σε ηλικίες 45-56, που ουδεμία σχέση έχουν με το Πολυτεχνείο, αφού τότε ήταν παιδάκια.
Από τα 35 δηλαδή συνολικά χρόνια της μεταπολίτευσης, μπορούμε να αποδόσουμε τις ευθύνες στη γενιά του Πολυτεχνείου, για τα 15, σαφώς λιγότερα από τα μισά. Για τα υπόλοιπα 20 ποιος φταίει; Και για τα τελευταία 8 ποιος;
4. Όμως οι παραπάνω υπολογισμοί στηρίχτηκαν στη μέση ηλικία των ψηφοφόρων. Αυτό δεν σημαίνει ότι και στα τρία προηγούμενα διαστήματα οι νεολαίοι (18-34) ήταν απόντες, οι οποίοι άλλωστε αποτελούν το 38% του εκλογικού σώματος. Ο 28ρης του 2009, που θεωρεί ότι είναι θύμα της προηγούμενης γενιάς, ψήφισε το 2000.
Για να δούμε, λοιπόν, πώς ψήφισαν οι νεολαίοι από το 2000 και μετά, να τους συγκρίνουμε με τους παλιότερους και να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
Στους πίνακες που ακολουθούν, τα ηλικιακά στοιχεία της ψηφοφορίας προέκυψαν από exit poll, τα οποία προέβλεψαν με σημαντική ακρίβεια τα εκλογικά αποτελέσματα, γι' αυτό μπορούμε και να τα θεωρήσουμε αξιόπιστα. Όποιες αποκλίσεις κι αν υπάρχουν, κατά την άποψή μου δεν έχουν αξία, αφού το σφάλμα θα είναι ανάλογο σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Κι ένας από τους στόχους είναι, εκτός από την πολιτική κατεύθυνση της ψήφου, να δούμε πώς ψήφισαν οι νέοι σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες ηλικίες.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1 ΕΚΛΟΓΕΣ 2000
Η νεολαία ψήφισε πιο συντηρητικά από τη μέση ηλικία, τόσο ως προς το δικομματισμό όσο και ως προς την αριστερά. Ακόμα και η μεγάλη ηλικία έδωσε μεγαλύτερο ποσοστό στην κομμουνιστική αριστερά.
ΠΙΝΑΚΑΣ 2 ΕΚΛΟΓΕΣ 2004
Για άλλη μια φορά η νεολαία υπερβάλλει σε συντήρηση της μέσης ηλικίας αλλά ευτυχώς τη σώζουν οι παππούδες!
Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2007, όπου χτυπούσαν καμπανάκια σε ρε ύφεση, για να κάνει μια προσπάθεια η νεολαία (η καινούργια κι η παλιότερη, που μεγάλωσε εν τω μεταξύ)! Αλλά και πάλι υπολείπεται της μέσης ηλικίας, η οποία ψηφίζει "καλύτερα" προς πάσα κατεύθυνση.
Και φτάνουμε στο 2009 (χτες δηλαδή), όπου ενώ σειρήνες ουρλιάζουν, ο δικομματισμός παραμένει εδραιωμένος σταθερά στη θέση του, με κάτι ψιλοαπώλειες, που μεταγγίστηκαν όμως αυτόματα στο συγκοινωνούν δοχείο του μαύρου ΛΑΟΣ, για να επαληθευτεί ο Pascal και στην πολιτική!
Να έχουμε κι έτοιμη την δικτατορική κυβέρνηση Παπαδήμου... έτσι... με τρεις, να μοιάζει και πολυκομματική!
Μειωμένη κι η αριστερά, που προειδοποιούσε ότι τα κοράκια είναι έξω από την πόρτα μας, γιατί μυρίζονται σαπίλα!
Εδώ μιλάμε για ηλικίες έως 43 ετών, γιατί λογαριάζουμε και τους καλούς νεολαίους του 2000 και του 2004, που ουδεμία σχέση έχουν με τη γενιά του Πολυτεχνείου, που απέκτησαν εμπειρίες μεν, δεν κατάλαβαν τίποτα δε!
Ντούρος ο δικομματισμός! Το 2004 μάλιστα, τσίμπησε και μια μονάδα!
Τί κι αν το ΚΚΕ προσπαθούσε ν΄ανοίξει μάτια. Τι κι αν ο Μπογιόπουλος παρέθετε στοιχεία και γεγονότα... Φωνή βοώντος σε λαό αλλαλάζοντα "το ΠΑΣΟΚ είν' εδώ... μαζί στη νέα εποχή...". Σε λαό, που όταν του πήραν τα αυγά και τα καλάθια, άρχισε να ψελλίζει το νέο σύνθημα "μαζί τα φάγαμε"!
Και μπορεί να μην τα φάγαμε μαζί, όμως σίγουρα ψηφίσαμε μαζί. "Αι γενεαί πάσαι", με πρωτοπόρα τη σύγχρονη νεολαία, που αν και είχε πολύ περισσότερα εφόδια από τις προηγούμενες, εκπληκτική πρόσβαση στην πληροφορία, σημαντική επαφή με το εξωτερικό, σαφώς πιο ακομπλεξάριστη από τη γενιά του μπαμπά της, καλύτερο υπόβαθρο ώστε να μπορεί να μελετάει και να αναλύει, παρ' όλα αυτά κάτι της έλειπε...
Ας αφήσει, λοιπόν το παραμύθι της ένοχης γενιάς του Πολυτεχνείου κι ας μπει μπροστά στους αγώνες, όπως οφείλει κάθε νέα γενιά.
Οι εκλογές έρχονται σε 6 μέρες.
Ας μετρήσει το μπόι της...
Κι αν της προκύψει μικρό, ας ψελλίσει μετά από είκοσι χρόνια στα παιδιά της:
χωρίς αιδώ
μεγάλα κι’ υψηλά τριγύρω μου
έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι
τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω
να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη
πώς να μην προσέξω.
Aλλά και κρότον άκουσα κτιστών
και ήχον.
Με πάταγο μ’ έκλεισαν
από τον κόσμον έξω!"
Πηγές των στοιχείων
MetronAnalysis
Υπουργείο εσωτερικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου